Fundacja

Podstawą działania fundacji jest ustawa z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (j.t. Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn.zm.). Nie podaje ona definicji fundacji, a jedynie wymienia charakterystyczne jej cechy. Powyższy brak w połączeniu z niewystarczającym wyeksponowaniem podstawowych elementów tej instytucji stwarza spore problemy interpretacyjne - przede wszystkim dla osób zainteresowanych powołaniem fundacji. Stąd też tworzą się fundacje o profilu sprzecznym z wymogami prawa, których celami są działania gospodarcze, zarobkowe i których zadaniem jest wspieranie interesów fundatora lub jego rodziny, fundacje o celach nieokreślonych, zezwalających na zajmowanie się praktycznie każdą dziedziną życia.

Niezbędne elementy, którymi musi charakteryzować się fundacja, to:

• konieczność posiadania majątku,

• przeznaczenie tego majątku na cele społecznie lub gospodarczo użyteczne,

• precyzyjne określenie tych celów,

• niedochodowość działania fundacji.

Artykuł 1 ustawy o fundacjach stwierdza, że fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczpospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura, sztuka, opieka i pomoc społeczna oraz ochrona środowiska i zabytków.

Cel społecznie użyteczny realizowany przez niedochodową instytucję jest pojęciem w miarę jasnym, gdyż kojarzy się z filantropią, działalnością wspierającą potrzebujących.