Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne

Do 30 kwietnia 2004 r. polskie przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidywały opodatkowania tego typu transakcji. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało jednak zmianę systemu opodatkowania VAT i konieczność transpozycji postanowień VI dyrektywy o VAT. Obecnie przepisy w zakresie wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych (WTT) są uregulowane w rozdziale 8 działu XII ustawy o VAT.

Celem wprowadzenia procedury uproszczonej było umożliwienie uniknięcia przez podatnika pośredniczącego w transakcji (najczęściej drugiemu w kolejności - polskiemu podatnikowi VAT) rejestracji dla celów VAT w państwie członkowskim, w którym towar jest dostarczany, i uciążliwego rozliczania przez niego VAT z tego tytułu.

Istota wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na dostawie towarów realizowanej przez trzech podatników VAT z terytorium UE, z tym że towar jest bezpośrednio dostarczany przez pierwszego podatnika do ostatecznego odbiorcy (trzeciego podatnika). Ustawodawca uznaje daną transakcję za WTT w przypadku gdy:

• trzech podatników VAT jest zarejestrowanych dla celów wewnątrzwspólnotowych (tzn. posiadają numer VAT UE) w trzech różnych państwach członkowskich,

• podatnicy uczestniczą w transakcji (dostawie towaru) w ten sposób, że pierwszy z podatników wydaje towar bezpośrednio ostatniemu, z zastrzeżeniem że dostawa jest dokonywana między pierwszym a drugim oraz drugim i trzecim,

• przedmiot transakcji jest transportowany (bądź wysyłany) przez pierwszego lub drugiego podatnika VAT lub na ich rzecz z jednego państwa UE na terytorium innego państwa członkowskiego.