Zgoda na pracę zdalną udzielona rodzicowi małego dziecka nie zawsze będzie nieodwołalna

Wszystko zależy od tego, jaką podstawę prawną pracownik zawarł we wniosku o wykonywanie pracy w ten sposób. Już niedługo będzie miał aż dwie możliwości do wyboru, a jego konsekwencje mogą być różne

Dwie nowelizacje kodeksu pracy (dalej: k.p.) ‒ z 1 grudnia 2022 r. wprowadzająca kontrolę trzeźwości i pracę zdalną oraz z 9 marca 2023 r. przewidująca rozwiązania propracownicze i prorodzicielskie ‒ odrębnie regulują możliwość występowania o pracę zdalną przez pracowników wychowujących małe dzieci. W przeciwieństwie do wniosków złożonych przez innych pracowników w przypadków tych szczególnych kategorii osób pracodawca będzie musiał ewentualną odmowę uzasadnić i to jedną z ustawowych przesłanek. Na mocy przepisów wprowadzonych przez tę pierwszą ustawę taką możliwość mają rodzice dzieci do lat 4, na mocy zaś drugiej, która wejdzie w życie 26 kwietnia 2023 r. – rodzice dzieci do lat 8 (praca zdalna jest jedną z elastycznych form wykonywania pracy). Przyczyną takiego zróżnicowania jest to, że prace nad obiema nowelizacjami nie były skoordynowane, a także to, że nowelizację marcową oparto na brzmieniu wdrażanych przepisów unijnych.

Różnic jest jednak więcej i nie dotyczą jedynie wieku dziecka [pisaliśmy o tym w DGP z 5 kwietnia 2023 r. „Rodzice będą mieć aż dwie podstawy o pracy zdalnej” – red.]. Dla pracowników szczególnie ważne jest jednak to, że tylko w jednym przypadku zgoda pracodawcy na pracę zdalną będzie nieodwołalna.