Cztery kolory

Carl Gustav Jung, psychiatra, psycholog i naukowiec, twierdził, że świat nie istnieje tylko takim, jakim jest, ale także takim, jakim go dany człowiek postrzega. Znalezienie wspólnego języka nie jest trudne, jeśli współpracownicy podobnie postrzegają świat. Bywa jednak, że mimo wspólnego celu nie potrafią się porozumieć. Niektóre style pracy, komunikacji różnych ludzi niemalże natychmiast pasują do siebie, inne wywołują napięcia, nieporozumienia, wzajemną niechęć. Czy z każdym da się efektywnie komunikować?

Bardzo wiele zależy od umiejętności komunikacyjnych oraz od cech osobowości rozmówców. Umiejętne uchwycenie istoty stylu bycia danej osoby, stylu jej pracy powiązanej z typem osobowości pozwala zaoszczędzić energię i wyznaczyć kierunek efektywnej komunikacji.

Wiodący motyw

Nie ma na świecie dwóch osób z identycznymi odciskami palców, podobnie osobowość jest sprawą równie indywidualną. A jednak mimo swej wyjątkowości występuje pewna powtarzalność... Tak, to zaskakujące, że 7 miliardów ludzkich charakterów można ująć w kilku do kilkunastu typach osobowości – w zależności od teorii, która o nich mówi. Na szczególną uwagę zasługuje teoria Taylora Hartmana, autora książki Kod kolorów – typy osobowości zaszyfrowane w kolorach, który wyodrębnił cztery podstawowe typy osobowości, oznaczając je kolorami – czerwonym, żółtym, niebieskim i białym.

Według T. Hartmana osobowość jest wrodzona, jest zapisana w człowieku od chwili poczęcia. I choć stanowi stały komplet cech, można wspierać jej dojrzewanie, ubogacać ją, ale nie można jej zmienić. Trafne rozpoznanie własnego typu osobowości, jak i współpracownika, pozwala efektywnie się komunikować, wykorzystać mocne strony, zarządzać słabymi i odnieść sukces w życiu zawodowym, a także prywatnym.

T. Hartman uważa, że każdy człowiek ma jedną wiodącą barwę w swoim stylu bycia, funkcjonowania, pod którą kryje się zbiór charakterystycznych postaw, preferencji, sposobu postrzegania siebie, świata