Wyrok SN z 31 stycznia 1978 r., sygn. I PRN 147/77

W czasie dyżuru pracownik pozostaje tylko w stanie pogotowia i w zasadzie nie wykonuje równocześnie żadnych dodatkowych czynności. Jeżeli jednak w czasie dyżuru pracownik wykonuje dodatkowe czynności na rzecz i w interesie zakładu pracy, należy czas przeznaczony na ich wykonywanie zaliczyć do czasu pracy. Godziny efektywnej pracy podczas dyżuru w warunkach wskazanych w art. 144 § 1 k.p., jako przekraczające normy czasu pracy ustalone dla pracownika, muszą być traktowane jako godziny nadliczbowe. Dyżur w rozumieniu art. 144 k.p. nie wynika z odrębnego tytułu prawnego, lecz jest jednym z obowiązków pracowniczych, stanowi bowiem dodatkowe zadanie robocze po normalnych godzinach pracy, bez względu na to, czy zadanie mieściło się w ramach uzgodnionego rodzaju pracy czy też wykraczało poza ten rodzaj.