Wynagrodzenia od A do Z (cz. I)

Tak, gdyż zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Oznacza to, że praca świadczona w ramach stosunku pracy ma zawsze charakter odpłatny - strony mogą jednak swobodnie określać wysokość tego wynagrodzenia.

Podstawowa zasada dotycząca wynagrodzenia wyrażona została w art. 13 k.p., zgodnie z którym pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności przez ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Wynagrodzenie to powinno być jednakowe za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości bez względu np. na płeć pracownika. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

• w drodze ustawowej - wysokość wynagrodzenia pracownika wynika wprost z przepisów prawa, strony mogą co najwyżej uściślać wysokość wynagrodzenia w granicach określonych przez przepisy,

• - wysokość wynagrodzenia pracownika wynika z zawartych przez pracodawcę układów zbiorowych (zakładowych lub ponadzakładowych),