Dane służbowe

Mijają właśnie dwa lata od wydania wyroku Sądu Najwyższego z 19 listopada 2003 r. (I PK 590/02, OSNP 2004/20/351), w którym jednoznacznie rozstrzygnięto kwestię możliwości wykorzystywania przez pracodawcę tzw. danych służbowych pracownika.

Nie ma już dzisiaj wątpliwości, iż takie informacje o pracowniku, jak jego imię i nazwisko, służbowy adres e-mail, czy też służbowy numer telefonu, ściśle związane z życiem zawodowym pracownika, mogą być ujawnianie, rozpowszechnianie przez pracodawcę także bez zgody osoby, której one dotyczą. Należy zauważyć, że w tym samym orzeczeniu Sąd Najwyższy stwierdził, iż „(...) ujawnienie przez pracodawcę nazwiska pracownika musi być usprawiedliwione celem działania pracodawcy, łączącym się z jego zadaniami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem zakładu, musi być niezbędne oraz nie może naruszać praw i wolności pracownika”.