5. Potrącenia z zasiłków

Potrąceń i egzekucji z zasiłków z ubezpieczenia chorobowego dokonuje się na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 139-143 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych; dalej: ustawa emerytalna oraz pkt 237 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej). Potrącenia z zasiłków dokonuje ZUS lub pracodawca, jeżeli jest uprawniony do wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego dla pracowników.

Zasiłki podlegają egzekucji na zaspokojenie:

● należności alimentacyjnych - do wysokości 60% kwoty zasiłku,
● innych należności - do wysokości 25% kwoty zasiłku.

Ponadto potrąceniu z przysługującego pracownikowi świadczenia chorobowego podlegają następujące świadczenia bezegzekucyjne:

● kwoty świadczeń z tytułu pozostawania bez pracy (zasiłek dla bezrobotnych, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie z tytułu pozostawania bez pracy) wypłaconych za okres, za który został przyznany zasiłek chorobowy lub świadczenie rehabilitacyjne - do wysokości 50% kwoty zasiłku, ● kwoty nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie - do wysokości 50% kwoty zasiłku, ● należności alimentacyjne potrącane na wniosek wierzyciela na podstawie przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego - do wysokości 60% kwoty zasiłku, a jeżeli należności te mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącana, nie wystarcza na pełne pokrycie tych roszczeń, potrącenia ustala się proporcjonalnie do wysokości udziału każdej z tych należności w łącznej sumie należności określonych w tytułach wykonawczych