Rachunkowość i sprawozdawczość w instytucjach pomocy społecznej

Za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości - z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury - zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej.

W instytucjach pomocy społecznej odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości ponoszą najczęściej główni księgowi, którym kierownik - na podstawie art. 4 ust. 5 uor - powierza obowiązki w tym zakresie, a ww. pracownik w formie pisemnej przyjmuje tę odpowiedzialność.

1. Prowadzenie rachunkowości i jej wpływ na sprawozdawczość

W każdej samorządowej jednostce organizacyjnej podstawowym dokumentem dotyczącym rachunkowości jest dokumentacja opisująca przyjęte przez nią zasady (politykę) rachunkowości, określająca wszystkie najważniejsze wybrane zasady i rozwiązania stosowane przez jednostkę w zakresie prowadzenia rachunkowości. Obowiązek jej ustalenia, wprowadzenia do stosowania oraz aktualizacji spoczywa na kierowniku instytucji opieki społecznej (art. 10 ust. 2 uor). Projekt tej dokumentacji najczęściej przygotowuje i przedkłada kierownikowi główny księgowy, który na bieżąco śledzi zmiany przepisów w tym zakresie i wnioskuje do dyrektora jednostki o ich wprowadzenie do regulacji wewnętrznych instytucji.

Prowadzenie rachunkowości to wszystkie techniczne czynności wykonywane przez pracowników jednostki i związane:

1) z otwieraniem i zamykaniem ksiąg rachunkowych;

2) wystawianiem własnych dowodów księgowych (wewnętrznych i zewnętrznych);

3) dekretacją (potwierdzoną podpisem złożonym przez osobę odpowiedzialną za te wskazania) dowodów księgowych do ich ujęcia w księgach rachunkowych, polegającą na stwierdzeniu sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych, jeżeli stosowana w jednostce technika dokumentowania zapisów księgowych nie dostarczy informacji w tym zakresie;