Działalność socjalna pracodawcy - ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach

Pracodawca, stosownie do możliwości i warunków, zaspokaja bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników. Ta podstawowa zasada prawa pracy została wskazana w art. 16 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.). Dodatkowo jednym z obowiązków pracodawcy, wymienionych w art. 94 k.p., jest zaspokajanie w miarę posiadanych środków socjalnych potrzeb pracowników.

Prowadzenie działalności socjalnej w postaci wyodrębnionego zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS) jest obowiązkiem pracodawców prowadzących działalność w formie jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych. Tworzą oni ZFŚS, bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników, i - w przeciwieństwie do pracodawców spoza sfery budżetowej - nie mogą oni zrezygnować z tworzenia tego funduszu (art. 3 ust. 2 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; dalej: ustawa o ZFŚS).

Przepisy ustawy o ZFŚS wywołują - pomimo długiego czasu jej obowiązywania i niezbyt rozbudowanej treści - wiele problemów praktycznych. Niektóre z nich powtarzają się od lat, co dowodzi tylko tego, jak trudna jest realizacja przepisów tej ustawy.

W artykule przedstawiamy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania Czytelników w kwestiach związanych z działalnością socjalną.

Zakres ustaleń regulaminu ZFŚS

Na ile szczegółowy powinien być regulamin ZFŚS, tzn. na jakie kwestie należy przede wszystkim zwrócić uwagę oraz jak dokładnie je regulować? Czy regulamin i jego zmiany wchodzą w życie z początkiem roku kalendarzowego?

Stworzenie regulaminu gospodarowania środkami ZFŚS nie może sprowadzać się do przepisania postanowień ustawy o ZFŚS. Aby regulamin pozwolił na sprawne funkcjonowanie funduszu, powinien odnosić się przede wszystkim do takich zagadnień, jak: