Ustawa o pracownikach samorządowych po zmianach - praktyczne podejście do kwestii naboru, służby przygotowawczej i awansu poziomego

Zasady i procedury zatrudniania pracowników samorządowych zostały uregulowane w ustawie z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (dalej: ustawa o pracownikach samorządowych). Ostatnia nowelizacja z 10 maja 2013 r. weszła w życie z dniem 1 września 2013 r. i wprowadziła wiele zmian do tej ustawy.

Biorąc pod uwagę nowe brzmienie przepisów ustawy o pracownikach samorządowych, można odnieść wrażenie, że głównym celem nowelizacji było ograniczenie możliwości rezygnacji z naboru poprzez awans wewnętrzny. Tym samym ustawodawca przyznał, że przepisy obowiązujące do tej pory były zbyt liberalne.

Ustawa o pracownikach samorządowych w poprzednim, jak też obecnym brzmieniu odnosi się szczegółowo do zasad i procedury zatrudniania pracowników samorządowych. Procedura ta dotyczy zatrudniania osób w:

● urzędach marszałkowskich oraz wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnych,

● starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyjnych,

● urzędach gmin, jednostkach pomocniczych gmin, gminnych jednostkach budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych,

● biurach (ich odpowiednikach) związków jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowych zakładów budżetowych utworzonych przez te związki,

● biurach (ich odpowiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego.

Zmienionych przepisów ustawy o pracownikach samorządowych - tak jak poprzednio - nie stosuje się do pracowników, których status prawny określają odrębne przepisy (np. do pracowników zakładów opieki zdrowotnej tworzonych przez jednostki samorządu terytorialnego).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych, status pracownika samorządowego posiadają osoby zatrudnione na stanowiskach: