Regulamin wynagradzania - zakres regulacji, treść, procedura wprowadzania

Regulamin wynagradzania, podobnie jak regulamin pracy, należy do zakładowych źródeł prawa pracy. Jego postanowienia nie mogą być zatem mniej korzystne dla pracowników niż przepisy aktów szczególnych dotyczących danej grupy zawodowej czy ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej: k.p.), jak również postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych (art. 9 k.p.). Oznacza to zatem, że wszelkie postanowienia zawarte w regulaminie wynagradzania, będące mniej korzystne dla pracowników, niż przewidują to pozostałe źródła prawa pracy wyższej rangi, są z mocy prawa nieważne.

Regulamin wynagradzania, podobnie jak pozostałe zakładowe źródła prawa pracy, kształtuje prawa i obowiązki stron stosunku pracy u pracodawcy, u którego obowiązuje. W praktyce oznacza to przyjęcie przez pracodawcę określonych obowiązków związanych z wypłatą przysługującego pracownikom wynagrodzenia za pracę oraz innych dodatkowych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy. Obowiązek ten wiąże pracodawcę w zakresie postanowień obowiązującego u niego regulaminu wynagradzania. Natomiast po stronie pracownika regulacje zawarte w obowiązującym regulaminie wynagradzania dają mu możliwość skutecznego domagania się przysługujących na tej podstawie świadczeń. W tym bowiem zakresie regulamin wynagradzania jest uzupełnieniem postanowień zawartych w umowie o pracę. W praktyce oznacza to, że pracownikowi przysługuje zarówno wynagrodzenie za pracę określone w zawartej z nim umowie o pracę, jak i świadczenia wynikające z postanowień obowiązującego regulaminu wynagradzania.