Samorządy mogą korzystać ze świadczeń wolontariuszy

Wraz z wejściem w życie ustawy z 24 kwietnia 2004 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. nr 96, poz. 873) prawnie uregulowana została sytuacja osób bezinteresownie wykonujących pewne rodzaje świadczeń, które dotąd działały najczęściej na podstawie cywilnoprawnych umów zlecenia.

Ustawa zawiera w słowniczku pojęć określenie „wolontariusz”, przez które rozumie osobę ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonującą świadczenia na zasadach określonych w ustawie (art. 2 pkt 3). W Dziale III poświęconym instytucji wolontariatu bliżej określone zostało pojęcie tych świadczeń. Z art. 42 wynika, że są to świadczenia odpowiadające świadczeniu pracy. Szczegółowe warunki ich wykonywania, a więc zakres, sposób oraz czas powinny być określone przez strony stosunku wolontariatu: korzystającego i wolontariusza. Porozumienie powinno dodatkowo zawierać postanowienie o możliwości jego rozwiązania (art. 44 ust. 1 ustawy). Jeżeli natomiast wykonywanie świadczeń przez wolontariusza przewidziane jest na okres dłuższy niż 30 dni, porozumienie powinno być sporządzone na piśmie (art. 44 ust. 4 ustawy).