Kiedy przekazywanie próbek nie podlega VAT

Za podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT):

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Innymi słowy, ustawodawca uważa (w ślad za prawodawcą unijnym - podobne regulacje odnajdziemy bowiem w dyrektywie VAT, a także w przepisach pozostałych państw unijnych), że skoro podatnikowi przysługiwało przynajmniej częściowe prawo do odliczenia VAT naliczonego, każda, nie tylko odpłatna, ale również nieodpłatna ich konsumpcja musi wiązać się z wykazaniem VAT należnego.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nieodpłatne przekazanie prezentów o małej wartości i próbek nie podlega VAT, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Definicja próbki została określona w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Analizując tę definicję, dochodzimy do wniosku, że zawartych jest w niej kilka warunków wyłączenia z opodatkowania, które, po pierwsze, mogą być w praktyce trudne do weryfikacji (ze względu na mało ostre zwroty, którymi posłużył się ustawodawca - np. "identyfikowalne jako próbka" lub "niewielka ilość"), a po drugie, muszą być spełnione łącznie.