Składki za pracujących w Unii Europejskiej - przypadki szczególne, sygn. S.7.
W poprzedniej części artykułu omówiliśmy podstawowe zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby przemieszczające się na terenie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego w celach zarobkowych. Przedstawiliśmy zarówno takie sytuacje, gdy pracownik wykonuje zatrudnienie w jednym z krajów UE/EOG, w kilku krajach Wspólnoty, jak i takie, gdy osoba (będąca pracownikiem lub niewykonująca zatrudnienia na podstawie umowy o pracę) prowadzi w jednym lub w kilku krajach Unii działalność pozarolniczą. Omówiliśmy również zasady opłacania składek za pracowników delegowanych oraz możliwości zawarcia porozumienia wyjątkowego w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym.
PIOTR GAŁECKI
W drugiej części artykułu przedstawimy przede wszystkim szczegółowe uregulowania odnoszące się do niektórych grup pracowników przemieszczających się na terenie UE lub EOG w celu wykonywania pracy lub prowadzenia własnej działalności. Należą do nich: osoby zatrudnione w transporcie, marynarze, urzędnicy, pracownicy przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych.
Wskażemy również, na jakich zasadach ubezpieczeni są rolnicy przemieszczający się w krajach Wspólnoty lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
1. Osoby zatrudnione w transporcie
Trans-Tir jest polską firmą transportową mającą swoją siedzibę w Warszawie. Kilku jej pracowników mieszkających w Polsce w zasadzie stale pracuje poza granicami kraju, rozwożąc towar po terytorium jednego z krajów Unii Europejskiej. Czy za tych pracowników spółka powinna w całości odprowadzać składki do ZUS, czy też z uwagi na wykonywanie przez nich pracy głównie za granicą podlegają oni ustawodawstwu tego ostatniego państwa i - tym samym - ich składki powinny trafiać do instytucji ubezpieczeniowej tego kraju według obowiązujących tam zasad?
Należy nadal w całości opłacać do ZUS składki na ubezpieczenia społeczne za wspomnianych pracowników.
Przypomnijmy, że zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia 1408/71, pracownik najemny zatrudniony na terytorium jednego państwa członkowskiego podlega jego ustawodawstwu, nawet wówczas, gdy zamieszkuje na terytorium innego państwa, a także wówczas, gdy przedsiębiorstwo lub pracodawca, który go zatrudnia, ma swoją zarejestrowaną siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium innego państwa członkowskiego.
