Wyrok NSA z dnia 13 marca 2001 r., sygn. III SA 68/00

Nie można podzielić stanowiska organów, że podatnik, który wprawdzie poniósł faktycznie koszty, lecz nie posiada dowodów potwierdzających ich poniesienie, nie będzie miał prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Należy przy tym zwrócić uwagę, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w zakresie kosztów uzyskania przychodów nie określają zasad, w myśl których powinno być udokumentowane poniesienie kosztów.

Przepis art. 203 Kh nie wprowadza rozróżnienia między pojęciem "członek zarządu" a "członek zarządu działający jako osoba trzecia". Przepis ten używa pojęcie tylko członek zarządu i odnosi się wszystkich umów, jakie członek zarządu może zawierać ze Spółką.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Międzynarodowej Apteki "G." Spółka z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 2 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - uchyla zaskarżoną decyzję Izby Skarbowej w W.; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 grudnia 1999 r. Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 5 sierpnia 1999 r. (...), w której Inspektor określił Międzynarodowej Aptece "G." sp. z o.o. z siedzibą w W. należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1997 r. w wysokości 536.405,00 zł oraz zaległość podatkową w tym podatku w wysokości 393.931,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu Izba Skarbowa stwierdziła, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 1.036.658,41 zł. Na wymienioną kwotę w ocenie Izby składały się wydatki na reklamę w kwocie 47.728,71 zł wynagrodzenie członków zarządu Spółki tj. Wojciecha G. w kwocie 674.500 zł oraz Sabiny D. w wysokości 301.500 zł, koszty energii elektrycznej, gazu i rozmów telefonicznych stanowiące wydatki związane z użytkowaniem dla potrzeb Spółki pomieszczeń w lokalu stanowiącym własność Wojciecha G.

Ponieważ co do wydatków w kwocie 2.600 zł z tytułu poniesionych kosztów dotyczących prac adaptacyjnych odwołanie nie zawierało zarzutów Izba wniosła, że podatnik uznał zasadność stanowiska w tym zakresie Inspektora Kontroli Skarbowej.