Wyrok NSA z dnia 26 września 2007 r., sygn. I FSK 1213/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Stanik ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak Sędzia NSA Artur Mudrecki Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 26 września 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 801/05 w sprawie ze skargi A.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2005 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2003 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od A.P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.076 zł ( słownie: jeden tysiąc siedemdziesiąt sześć złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17.05.2006 r., sygn. I SA/Wr 801/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił i wstrzymał wykonanie zaskarżonej przez A.P. decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...].06.2005 r. utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...].03.2005 r., którą określono skarżącemu wysokość podatku od towarów i usług za marzec 2003 r.

Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia do tego wyroku spór między skarżącym a organami podatkowymi dotyczył prawidłowości zastosowania przez podatnika stawki podatku VAT 0% przy sprzedaży łóżek i innych towarów klasyfikowanych przez skarżącego jako towary rehabilitacyjne.

Organ pierwszej instancji w uzasadnieniu swojej decyzji w pierwszej kolejności przytoczył regulacje prawne obowiązujące w 2003 r. a uprawniające do stosowania przy sprzedaży wyrobów rehabilitacyjnych stawek podatku 0% i 7 %. Zgodnie z § 59 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.03.2002 r. (Dz. U. nr 27, poz. 268) - zwanego dalej "rozporządzeniem o VAT" i załącznikiem nr 2 poz. 38 do tego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.), stawkę podatku VAT 0% należało stosować do sprzedaży wyrobów rehabilitacyjnych (bez względu na symbol PKWiU) tj. wyłącznie do sprzętu rehabilitacji leczniczej, zawodowej i obsługi osobistej (z wyłączeniami), posiadających właściwe atesty upoważnionych do tego jednostek, stwierdzające ich działalność rehabilitacyjną.. Natomiast na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwanej dalej "ustawą o VAT" i załącznikiem nr 3 poz. 45 do tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.) sprzedaż wyrobów rehabilitacyjnych (bez względu na symbol PKWiU) (z wyłączeniami) posiadających właściwe atesty jednostek upoważnionych stwierdzających ich działalność rehabilitacyjną, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%.