Wyrok NSA z dnia 30 maja 2008 r., sygn. II FSK 489/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia WSA del. Teresa Porczyńska (spr.), Protokolant Katarzyna Pawłowska, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1133/05 w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 1.200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2006 r. (I SA/Wr 1133/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r.

Przedstawiając stan sprawy wskazano, iż wyrokiem z dnia 8 listopada 2004 r. (I SA/Wr 3100/02) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Izby Skarbowej we W. określającą stronie kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r., z uwagi na uchybienia proceduralne organu związane z niedostatecznym wyjaśnieniem stanu faktycznego sprawy -zbadaniem związku z przychodami wydatków na ubezpieczenie nieruchomości przy ul. [...] w G. oraz zakupu materiałów od firmy "B." s.c. (art. 122 Ordynacji podatkowej; dalej O.p.).

Wskutek powyższego orzeczenia decyzją z dnia 18 lipca 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej we W. uchylił rozstrzygnięcie Urzędu Skarbowego w G. z dnia 25 maja 1998 r. i określił skarżącemu kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r., zaległości oraz odsetek za zwłokę. Organ podał, iż od 10 października 1996 r. do 31 marca 1996 r. S. P. prowadził jednoosobowo działalność gospodarczą pod nazwą "B. B.", natomiast od 1 kwietnia 1996 r. w ramach spółki cywilnej "B." B. T. S. i W. M. B. (w skrócie BTSiWMB) wraz z J. P. oraz P. Ł. Przy ustaleniu dochodu z działalności prowadzonej jednoosobowo organ pierwszej instancji ujawnił nieprawidłowości w zakresie kosztów uzyskania przychodu, kwestionując zaliczenie do tej kategorii wydatków z tytułu opłaty od nieruchomości, dzierżawy oraz odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Z kolei w zakresie działalności spółki cywilnej podważono ujęte po stronie kosztów uzyskania przychodów odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, wydatki na paliwo niepotwierdzone dokumentami źródłowymi, nieudokumentowane wypłaty wynagrodzeń i składek ZUS, wydatki na projekt budowlany oraz dotyczące innego podmiotu gospodarczego, zakup różnych materiałów bez faktur, wydatki na paliwo do pojazdów nie związanych z działalnością spółki, na zakup materiałów budowlanych nie służących spółce, wydatki z tytułu składek na ubezpieczenia dotyczące innego podmiotu oraz osoby fizycznej, wydatki na PFRON oraz zawyżone odpisy amortyzacyjne.

Po analizie zarzutów odwołania oraz wskazań Sądu Dyrektor Izby Skarbowej we W., w oparciu o art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. nr 90, poz. 416 ze zm.), wyłączył z kosztów uzyskania przychodów spółki BTSiWMB wydatki udokumentowane dowodem wewnętrznym PK (polecenie księgowania) wystawionym przez PPHU "B." s.c. opisane, jako wynagrodzenie i składki ZUS, wydatek na zakup projektu budowlanego oraz wydatki dotyczące innego podmiotu gospodarczego, wydatki na zakup paliwa do samochodów nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, a stanowiących własność osób trzecich, składki na ubezpieczenie tych pojazdów oraz wpłaty na PFRON. Nadto organ skorygował odpisy amortyzacyjne od środków trwałych przyjętych, jako darowizna i wniesionych do spółki. Z kolei w zakresie działalności prowadzonej jednoosobowo, organ odwoławczy przyjął, iż podatnik nie był posiadaczem nieruchomości przy ul. [...], wobec czego niezasadnie zaliczył do kosztów podatek od nieruchomości oraz opłaty z tytułu dzierżawy. Mając na względzie wytyczne Sądu, Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił ustaleń organu pierwszej instancji wyłączających z kosztów wydatki spółki BTSiWMB na ubezpieczenie budynków, w których znajdowały się jej biura, za zużyte paliwo i inne materiały, a także odpisów na ZFŚS, dokonywanych przez spółkę oraz skarżącego w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności.