Wyrok NSA z dnia 8 maja 2009 r., sygn. I FSK 166/08

Przepisy art. 33d, art. 33f, art. 33g Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym w 2006 i 2007 r. nie uprawniały organy podatkowe do odmowy przyjęcia zabezpieczenia ze względu na spodziewany upływ okresu przedawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Grażyna Jarmasz, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S. A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1038/07 w sprawie ze skargi P. S. A. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia zabezpieczenia wykonania zobowiązania 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. S. A. w W. kwotę 380 (słownie: trzysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 21 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1038/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S. A. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 marca 2007 r., nr [...].

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe

1.2. Zaskarżonym do Sądu postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w W. odmawiające stronie przyjęcia zabezpieczenia wykonania zobowiązania wynikającego z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W., w formie depozytu gotówkowego w wysokości 293.000 zł. Organ nie zgodził się z zarzutem podniesionym w zażaleniu, że postanowienie wydane na podstawie art. 33g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) (dalej: O.p.) ma wyłącznie funkcję techniczną. W opinii organu odwoławczego złożenie przez Spółkę zabezpieczenia wykonania zobowiązania, nie stanowiło środka zapewniającego ochronę interesów wierzyciela - Skarbu Państwa, ze względu na możliwość przedawnienia zobowiązania za lipiec 2001r. Wyjaśnił także, że wobec strony, na mocy art. 20 ustawy z dnia 12 września 2002r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387) stosuje się korzystniejsze przepisy przedawnienia, a więc art. 70 O.p. w brzmieniu do 31 grudnia 2002r. Nie możliwe było więc zastosowanie art. 70 § 6 ust. 2 O.p., który przewiduje, że bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony z dniem wniesienia skargi do Sądu administracyjnego.