Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 738/09

Zysk (przychód) jest kategorią prawa bilansowego i z punktu widzenia przyjętej w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. definicji "podatnika" to, czy wykonywane czynności przyniosły "zysk" jest prawnie obojętne.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 908/08 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 28 kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi B. A. - C., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w L. przy ul. G., kwotę 1464 (słownie: jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt cztery) złotych, w tym 264 (słownie: dwieście sześćdziesiąt cztery) złotych tytułem podatku od towarów i usług jako kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 908/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 28 kwietnia 2008 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. oraz przyznał pełnomocnikowi skarżącego zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że w 2003 r. podatnik sprzedał osiem samochodów, które - w ocenie organów - nabył z zamiarem ich dalszej sprzedaży. O takim zamiarze świadczyć miała ilość sprzedanych pojazdów i krótkie okresy czasu pomiędzy nabyciem a sprzedażą danego samochodu. Organy wskazały, iż podatnik zamieszczał oferty sprzedaży samochodów w prasie, a samochody sprzedawał na giełdzie samochodowej lub za pośrednictwem komisu, co ich zdaniem dowodzi, iż podatnik zorganizował i prowadził działalność gospodarczą w zakresie obrotu samochodami. Organ zauważył, że dla ustalenia istnienia obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przedmiotowej sprawie konieczne jest wykazanie, że intencją podmiotu dokonującego danej czynności, która wywołuje skutki prawnopodatkowe, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i że taki zamiar istniał w chwili dokonywania pierwszej (jednorazowej) czynności. O takim zamiarze strony świadczy zarówno ilość sprzedanych samochodów w roku 2003 (8 szt.), jak również ilość sprzedanych samochodów w latach poprzednich - w roku 2002 (10 szt.) i w roku 2001 (8 szt.). Stąd też w ocenie organu spełnione zostały przesłanki do uznania strony za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej u.p.t.u.).