Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. I FSK 770/12

W sytuacji kiedy zgodnie z art. 120 ust. 4 u.p.t.u. marżę stanowi różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku, nie da się zastosować tejże szczególnej procedury opodatkowania, z uwagi na leżące po stronie skarżącego braki w zakresie możliwości ustalenia kwot nabycia poszczególnych towarów, które następnie zostały zbyte.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Rz 829/11 w sprawie ze skargi S. P. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 października 2011 r. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 829/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi S. P. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 października 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżonymi decyzjami Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia 21 grudnia 2010 r., określające skarżącemu zobowiązania podatkowe w podatku VAT za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. W trakcie postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że S.P. w okresie od stycznia 2008 r. do grudnia 2009 r. prowadził sprzedaż towarów używanych - mebli oraz biżuterii - za pośrednictwem internetowego portalu aukcyjnego Allegro. Sprzedaży dokonywał używając nicka E., zarejestrowanego w dniu 24 stycznia 2005 r. W latach 2008-2009 konto E. miało status otwarty (taki status ma nadal), było i jest użytkowane przez skarżącego. W okresie od 1 października 2008 r. do 31 maja 2009 r. za pośrednictwem tego konta skarżący prowadził sprzedaż towarów handlowych na portalu Allegro w ramach Spółki w likwidacji P.; zaś od dnia 1 czerwca 2009 r. - w ramach działalności gospodarczej E. P. Organ przyjął, że S. P. uzyskiwał obroty z handlu w sposób ciągły i systematyczny, począwszy od dnia 17 kwietnia 2005 r., do końca 2008 r.; wystawił na zakończonych aukcjach kilkaset przedmiotów. W ocenie organu powyższe okoliczności pozwoliły na uznanie, że S. P. prowadził działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u."). Nie prowadził przy tym ksiąg podatkowych, nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7. Nie przedstawił również, na wezwanie organu, żadnych faktur lub rachunków dokumentujących sprzedaż. W tej sytuacji organ określił stronie podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, przy zastosowaniu indywidualnej metody opartej na wpływach na rachunki bankowe z tytułu sprzedaży na portalu aukcyjnym Allegro (art. 23 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 205 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej "O.p.")) oraz na wpływach kwot pobranych za pośrednictwem Poczty Polskiej (z uwzględnieniem zwrotu towarów).