Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. I GSK 436/15
Wywodzona z art. 2 Konstytucji zasada zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz zasada legalizmu wynikająca z art. 7 ustawy zasadniczej wymagają od organów podatkowych konkretyzacji zobowiązania podatkowego w decyzji podatkowej, nie tylko w decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji, ale również przez organ odwoławczy w rozstrzygnięciu wydanym na podstawie art. 233 Ordynacji podatkowej. W świetle tych zasad nie można domniemywać zarówno istnienia decyzji podatkowej, jak i wysokości zobowiązania podatkowego.
Teza urzędowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Inga Gołowska Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 września 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 193/11 w sprawie ze skargi P. S.A. w likwidacji w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz P. S.A. w likwidacji w N. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 30 września 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 193/11, po rozpoznaniu skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Usługowego "P." S.A. w likwidacji w N. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2005 i 2006 r., uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu oraz zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.
Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia. Naczelnik Urzędu Celnego w C. na podstawie kontrolowanych dokumentów skarżącej ustalił m.in. zużycie olejów bazowych do produkcji olejów smarowych PKWiU 23.20.18, a także do produkcji smarów PKWiU 24.66.31-79. Skarżąca nie uwzględniła tych czynności w składanych, za okres objęty kontrolą, deklaracjach - nie zapłaciła akcyzy z tytułu zużycia wyrobu akcyzowego zharmonizowanego w postaci oleju bazowego PKWiU 23.20.18 (zakupionego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy) do produkcji smarów PKWiU 24.66.31-79 i nie złożyła oświadczeń stwierdzających, że wyroby zostaną zużyte do celów objętych zwolnieniem. W związku z tym decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w C. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu zużycia wyrobu akcyzowego zharmonizowanego - oleju bazowego PKWiU 23.20.18 (zakupionego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy) w składzie podatkowym do produkcji smarów PKWiU 24.66.31-79 za: kwiecień 2005 r. w wysokości 61.791 zł, maj 2005 r. w wysokości 66.692 zł, czerwiec 2005 r. w wysokości 75.374 zł, lipiec 2005 r. w wysokości 25.841zł, wrzesień 2005 r. w wysokości 66 zł, październik 2005 r. w wysokości 13.431 zł, listopad 2005 r. w wysokości 15.586 zł, styczeń 2006 r. w wysokości 5.795 zł, luty 2006 r. w wysokości 35.736 zł, marzec 2006 r. w wysokości 48.141 zł, kwiecień 2006 r. w wysokości 65.157 zł, maj 2006 r. w wysokości 66.792 zł, czerwiec 2006 r. w wysokości 76.625 zł, lipiec 2006 r. w wysokości 19.425 zł, wrzesień 2006 r. w wysokości 10.275 zł.
