Wyrok NSA z dnia 13 września 2016 r., sygn. II FSK 2181/14

Przychód wspólnika – osoby fizycznej – z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f. jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), bez względu na rodzaj prowadzonej przez spółkę działalności oraz źródeł, z których spółka ta uzyskuje przychody.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 89/14 w sprawie ze skargi A. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 2 października 2013 r. nr IBPBI/1/415-608/13/AP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz A. W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 89/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j., Dz. U. z 2016 roku, poz. 718) - dalej p.p.s.a., uchylił zaskarżoną przez A.W. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 października 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, określił że interpretacja ta nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził zwrot kosztów postępowania. 1.2 Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że A.W. w dniu 21 czerwca 2013 r. złożył wniosek (uzupełniony pismem z dnia 2 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. We wniosku wskazano, że wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zamierza objąć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W dacie objęcia udziałów 100% z nich będzie należeć do innego udziałowca, będącego osobą fizyczną. W zamian za udziały wnioskodawca wniesie wkład niepieniężny w postaci nieruchomości, maszyn oraz zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego. Przedmiot aportu nie stanowi przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Wartość zostanie określona w wartości rynkowej na dzień wniesienia aportu i będzie odpowiadać cenie emisyjnej obejmowanych w zamian udziałów. Cena emisyjna powyższych udziałów będzie wyższa od ich wartości nominalnej, a różnica ceny emisyjnej i wartości nominalnej udziałów (agio) zostanie przelana na kapitał zapasowy spółki. Przedmiot aportu zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych według jego wartości rynkowej z dnia wniesienia, będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej i będzie podlegał amortyzacji podatkowej, jako środki trwałe (z wyłączeniem nieruchomości gruntowej) oraz wartości niematerialne i prawne (prawo ochronne do znaku towarowego). W przyszłości możliwe jest przekształcenie Spółki w spółkę jawną, zgodnie z art. 551 i n. ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.,), a wpis przekształcenia nastąpi w trakcie roku kalendarzowego (nie nastąpi w dniu 31 grudnia). Po przekształceniu spółki będzie ona prowadzić działalność gospodarczą polegającą głównie na odpłatnym udostępnianiu podmiotom trzecim środków trwałych - w tym nieruchomości gruntowej na podstawie umów najmu/dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych. Będzie zatrudniać wykwalifikowany personel odpowiedzialny za kontakty z kontrahentami oraz utrzymanie opisanego majątku trwałego i właściwe nim administrowanie (przeprowadzanie przeglądów budowlanych nieruchomości, remontów kapitalnych nieruchomości i maszyn, organizowanie akcji marketingowych mających na celu promowanie znaku towarowego). Spółka będzie także prowadzić działalność w zakresie ochrony posiadanego majątku. W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., że znak towarowy, o którym mowa we wniosku, został wytworzony przez wnioskodawcę we własnym zakresie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu bramami i ogrodzeniami. W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym wnioskodawca zadał pytanie, czy jego dochód jako wspólnika spółki jawnej z tytułu otrzymywanych przez spółkę czynszu najmu/dzierżawy oraz opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy kwalifikować, jako pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 roku, Nr 80, poz. 350 ze zm.,) - dalej: u.p.d.o.f. - z pozarolniczej działalności gospodarczej i wyraził zdanie, że w taki właśnie sposób należy ten przychód traktować. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej uznał stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskanych z tytułu udostępniania osobom trzecim przez spółkę jawną, której wnioskodawca będzie wspólnikiem: - środków trwałych na podstawie umowy najmu lub dzierżawy - za prawidłowe; - wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego poprzez udzielanie licencji na ten znak - za nieprawidłowe. Zdaniem organu podatkowego, przychody uzyskiwane przez wnioskodawcę z tytułu udostępniania przez spółkę środków trwałych (w tym nieruchomości gruntowej) na podstawie umowy najmu i dzierżawy będą stanowić przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast przychody z tytułu udostępniania osobom trzecim znaku towarowego (przysługującego spółce prawa ochronnego na znak towarowy) w postaci udzielania licencji na ten znak należy zakwalifikować do odrębnego źródła przychodów, tj. przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu udzielania licencji na znak towarowy, jako przychody których podstawą uzyskania jest przysługujące spółce prawo majątkowe w postaci prawa ochronnego na znak towarowy, zostały zdaniem organu, ustawowo wyłączone z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 5a pkt 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 u.p.d.o.f. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie A. W. domagał się uchylenia zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Skarżący zarzucił zaskarżonej interpretacji naruszenie art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2 pkt 11 oraz art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f.