Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2017 r., sygn. I FSK 1791/15
Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Izabela Najda-Ossowska, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "E." sp. z o. o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Gl 69/15 w sprawie ze skargi "E." sp. z o. o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 31 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "E." sp. z o. o. w R. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 58 i 65-82 akt)
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Gl 69/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę "E." Sp. z o.o. w R. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 31 października 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2013 r.
1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że przyczyną wydania decyzji w sprawie było zakwestionowanie przez organy transakcji obrotu przez skarżącą towarem w postaci miału węglowego 0-1 mm - flotokoncentratu, węglu energetycznego oraz koksu odlewniczego. Z ustaleń organów wynikało, że firma transportowa odbierała towar z czeskiej kopalni i po zawróceniu na granicy polsko-czeskiej (w C. lub C.) dalej przewoziła towar do odbiorcy końcowego w Czechach lub na Słowacji. Pobyt towaru w Polsce trwał od kilku do kilkunastu minut, przy czym towar nigdy nie był rozładowywany. Według spółki towar był pozyskiwany w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej też: WNT) przez K. spółka z o.o. spółka komandytowa w Z. (dalej: K.), który to podmiot dokonywał dostawy krajowej na rzecz skarżącej, która z kolei dokonywała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej też: WDT) na rzecz firmy czeskiej S. (dalej: S.) lub sprzedaży krajowej na rzecz B. (dalej: B.), który dokonywał WDT na Słowację. W ocenie organów natomiast krótkotrwałe przekraczanie granicy przez pojazdy transportujące sporne towary nie wiązało się z ich dostawami do podmiotów krajowych, a zatem brak było transakcji podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski. Celem transportu przez Polskę było wyłącznie przekroczenie granicy, a nie dokonanie dostawy do kontrahenta - miało ono na celu wyłącznie pozorowanie WNT/WDT. Prezentując takie stanowisko organy zakwestionowały zaistnienie dostaw krajowych na rzecz spółki od K. (skoro nie doszło do WNT, nie było dostaw krajowych), jak i dalszą sprzedaż towaru przez skarżącą (skoro nie doszło do WNT i dostaw krajowych, to nie doszło do sprzedaży towaru przez spółkę na terytorium Polski, czy to w drodze dostawy krajowej, czy WDT). Zdaniem organów sporne transakcje nie powinny być w ogóle uwzględniane w rozliczeniach skarżącej, ujęcie ich w takich rozliczeniach było zatem nieprawidłowe i należało zakwestionować prawo spółki do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez K. (na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.), jak i zadeklarowanie przez nią sprzedaży krajowej czy WDT (z uwagi na brak spełnienia przesłanek z art. 13 ust. 1 i art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.). Równocześnie organ określił skarżącej obowiązek zapłaty podatku z tytułu wystawienia faktur, które nie zostały dokonane na terenie kraju, na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u.
