Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2017 r., sygn. II OSK 1988/15

Legitymacja skargowa do zaskarżenia uchwał i zarządzeń wymaga wykazania naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia postanowieniami zaskarżanego aktu, a nie tylko interesu prawnego czy interesu faktycznego.

Teza od Redakcji

Dnia 4 kwietnia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [..] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Wr 128/15 w sprawie ze skargi [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...] z wyłączeniem północnego obszaru w Gminie [...] 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] na rzecz Gminy [...] kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Wrocławiu wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 128/15 w sprawie ze skargi [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] 2014 r. Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...] z wyłączeniem północnego obszaru w Gminie [...], oddalił skargę.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Rady Gminy [...] podjęła w dniu [...] 2014 r. uchwałę Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...] z wyłączeniem północnego obszaru w Gminie [...].

W dniu 25 listopada 2014 r. skarżący [...] wniósł do Rady Gminy [...] wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i interesu prawnego wywołanego uchwaleniem zaskarżonego planu miejscowego, a związanego z tym, że uchwała nie przewiduje budowy na obszarze planu elektrowni wiatrowych. W uzasadnieniu wezwania skarżący podał, że od 2008 r. prowadzi z gminą rozmowy w zakresie budowy na jej terenie elektrowni wiatrowych. Skarżący wskazał również, że poczynił nakłady na przygotowanie inwestycji, uzyskał tytuły prawne do nieruchomości, aby dysponować nimi na cele budowlane, wniósł o wydanie decyzji środowiskowej oraz nadmienił, że od trzech lat w gminie funkcjonuje zainstalowany przez niego maszt do pomiaru wiatru. Skarżący podkreślił, że pomimo zapewnień gminy jego wnioski i uwagi nie zostały uwzględnione, natomiast inwestycja byłaby zgodna ze studium, przez co w jego ocenie nastąpiło przekroczenia granic władztwa planistycznego.