Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 1005/16

Normy art. 15 ust. 4 i 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.) należy bowiem tak rozumieć, że w przypadku prowadzenia przez małżeństwo wyłącznie gospodarstwa rolnego lub innej działalności rolniczej, jeżeli jeden z małżonków dokonał już zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT czynny, drugi z małżonków może być podatnikiem VAT czynnym jedynie w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres przedmiotowy działalności rolniczej określony w art. 2 pkt 15 u.p.t.u.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt VIII SA/Wa 716/15 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie) z dnia 30 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od września 2012 r. do marca 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z 17 marca 2016 r. w sprawie VIII SA/Wa 716/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 czerwca 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 26 marca 2015 r., którą określono Skarżącej kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od września 2012 r. do marca 2013 r. oraz zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług do wpłaty za luty i marzec 2013 r. na podstawie art. 108 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: u.p.t.u.). Organ odwoławczy wskazał, że Skarżąca wraz z mężem prowadzi gospodarstwo sadownicze. Podatnikiem podatku VAT ze wspólnie prowadzonego gospodarstwa sadowniczego oraz gospodarstwa użyczonego od innych członków rodziny Skarżącej jest od 1 maja 2009 r. mąż Skarżącej. W dniu 30 lipca 2012 r. Skarżąca złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R), rezygnując ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u. z dniem 1 sierpnia 2012 r. Jako przeważający rodzaj działalności ostatecznie Skarżąca wskazała wynajem i dzierżawę maszyn i urządzeń rolniczych. W wyniku badania ewidencji sprzedaży i zakupów za okres od września 2012 r. do marca 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił, że w lutym 2013 r. Skarżąca osiągnęła obrót z tytułu wynajmu wygarniacza gałęzi, a w marcu 2013 r. z tytułu wynajmu ciągnika z wygarniaczem gałęzi z obsługą. We wskazanym okresie Skarżąca nabywała głównie usługi księgowe i przedmioty biurowe (pieczątka), a także filtr oleju, paliwa wraz z usługą serwisowania. Natomiast w listopadzie 2012 r. Skarżąca odliczyła podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup środków trwałych: rozdrabniacza gałęzi, wygarniacza gałęzi oraz ciągnika. Organ odwoławczy powołując się na przepisy art. 15 ust. 5 w związku z art. 96 ust. 2 u.p.t.u. za zasadne uznał stanowisko organu I instancji, że Skarżąca nie może być odrębnym od męża podatnikiem VAT współprowadzącym gospodarstwo rolne. Zgodnie bowiem z tymi przepisami, gdy gospodarstwo rolne stanowi współwłasność kilku osób (w tym również współwłasność małżeńską), podatnikiem VAT czynnym, który prowadzi działalność rolniczą, może zostać tylko jedna osoba, która dokona zgłoszenia rejestracyjnego. Skarżąca w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej świadczyła jedynie usługi rolnicze, które mieszczą się w załączniku nr 2 do u.p.t.u., a zatem zastosowanie wobec niej miał art. 15 ust. 5 ww. ustawy. W związku z powyższym organ przyjął, że Skarżącej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych, skoro nie jest ona czynnym podatnikiem podatku VAT, pomimo dokonania zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, a zatem zakupione towary i usługi nie są w żaden sposób związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych. Jednocześnie organ stwierdził, że Skarżąca -stosownie do treści art. 108 ust. 1 u.p.t.u. - jest zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług wykazanego w wystawionych przez nią w sposób nieuprawniony faktur VAT.