Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 517/18

Podatek dochodowy od osób prawnych; Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 504/17 w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 5 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPB-1-2.4510.873.2016.1.JW w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, wyrokiem z 5 października 2017r., sygn. akt I SA/Gl 504/17 (dostępny, jak i pozostałe powoływane orzeczenia na stronie: http://orzeczenia.nsa.gov.pl), po rozpoznaniu skargi L. Sp. z o.o. w Z. (dalej: Spółka) na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z 5 stycznia 2017r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, uchylił zaskarżoną interpretację.

W złożonej skardze kasacyjnej Szef Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: Szef KAS) zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1/ na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r. poz. 1369 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) naruszenie prawa materialnego, tj.:

a/ art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016r. poz. 1888 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p.) przez błędną jego wykładnię, polegającą na nieprawidłowym przyjęciu, że dochody uzyskane przez Spółkę z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, o który mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017r. poz. 1010 ze zm. - dalej: u.s.s.e.) są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., a zwolnienie przedmiotowe od podatku dochodowego od osób prawnych przewidziane tym przepisem ma zastosowanie do przedsiębiorców, którzy przed dniem 1 stycznia 2001r. uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e., tj. tzw. "starych przedsiębiorców", jak również uznanie, że tzw. "starzy przedsiębiorcy" nabyli prawo do stosowania zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., bo nie zostało dla nich zachowane prawo do stosowania art. 12-14 i 19 u.s.s.e. w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 listopada 2000r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych ustaw (Dz.U z 2000r., Nr 117, poz. 1228 - dalej: ustawa zmieniająca z 2000r.), a w konsekwencji poprzez zastosowanie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w tej sprawie, jako podstawy prawnej zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, mimo braku ku temu podstaw;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00