Wyrok NSA z dnia 21 października 2020 r., sygn. I FSK 141/18

Interpretacje podatkowe; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, , po rozpoznaniu w dniu 21 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 października 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 634/17 w sprawie ze skargi Gminy K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 marca 2016 r. nr 2461-IBPP1.4512.121.2017.2.JK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 47 i 49-57v akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt III SA/Gl 634/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: sąd pierwszej instancji), po rozpoznaniu skargi Gminy K. (dalej: Gmina) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ podatkowy) z dnia 23 marca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.

1.2. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że pytanie Gminy dotyczyło prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z faktur dotyczących usługi utrzymania targowiska przez administratora. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Gminę wynika, że administrator targowiska w drodze inkasa pobiera w imieniu Gminy opłatę targową od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Ponadto na podstawie umowy zawartej z Gminą administrator ma wykonywać szereg innych zadań związanych z targowiskiem miejskim i miejscami wyznaczonymi do handlu okrężnego, np. zapewniać porządek i czystość, wykonywać konserwację i bieżące naprawy sprzętu, wywieszać ogłoszenia/reklamy i je nadawać przez radiowęzeł, zapewniać dostawy energii elektrycznej i wody, utrzymywać ogólnodostępne toalety w czystości i porządku oraz zapewniać środki czystości i artykuły higieniczne, zapewniać czystość i porządek na parkingu, pobierać opłaty za korzystanie z terenu i urządzeń, a także za wywieszenie ogłoszeń/reklam i ich nadawanie przez radiowęzeł. Obecnie za wszystkie wykonywane czynności administrator wystawia jedną fakturę VAT, którą Gmina rozlicza w dwóch etapach (pomniejszenie kwoty brutto o wynagrodzenie za inkaso opłaty targowej, wydzielenie z pozostałej kwoty podatku naliczonego do odliczenia przez Gminę). Gmina rozważa dokonanie zmian w sposobie fakturowania czynności wykonywanych przez administratora. Po zmianach administrator wystawiałby na rzecz Gminy dwie faktury. Jedna z nich obejmowałaby wyłącznie wynagrodzenie administratora z tytułu inkasa opłaty targowej, druga pozostałe czynności wykonywane przez administratora na podstawie umowy. Gmina zapytała w związku z tym, czy dokonując odliczenia podatku VAT z drugiej z opisanych faktur będzie zobowiązana do stosowania przepisów o sposobie określenia proporcji (prewspółczynnika), czy też w odniesieniu do tych zakupów będzie uprawniona do odliczenia VAT w całości. Według Gminy okoliczność, że nabyte od administratora usługi (z wyjątkiem inkasa opłaty targowej) będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do celów wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, podatek VAT naliczony będzie mógł zostać odliczony w całości. Organ podatkowy stanowisko to uznał za nieprawidłowe. Zdaniem organu utrzymanie targowiska odbywa się w ramach władztwa publicznego Gminy, która jest zobowiązana do dbania o targowisko niezależnie od tego, czy stanowiska handlowe udostępnia odpłatnie, czy też nie. Organizując lokalną działalność handlową na targowisku miejskim Gmina wykonuje czynności w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: u.p.t.u.), jednak oprócz tych czynności targowisko jest wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, tj. poboru opłaty targowej, a więc nie będzie w całości wykorzystywane do celów działalności gospodarczej Gminy (do czynności opodatkowanych VAT). Wydatki dotyczące utrzymania targowiska, mimo nieujęcia na fakturze opłaty z tytułu inkasa opłaty targowej, Gmina ponosi zatem zarówno dla celów działalności gospodarczej, jak i działalności w ramach władztwa publicznego. Bez poniesienia tych wydatków nie byłoby możliwe prawidłowe funkcjonowanie targowiska, a zatem nie byłoby sprzedawców, od których pobierana jest opłata targowa. W konsekwencji zajętego stanowiska organ stwierdził, że Gmina będzie zobowiązana do stosowania przepisów o sposobie określenia proporcji (prewspółczynnika) z art. 86 ust. 2a u.p.t.u.