Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 29 października 1992 r., sygn. III AZP 15/92

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości – po rozpoznaniu w dniu 29 października 1992 r. wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedzi na następujące pytanie prawne:

„Czy dla wykonania wyroku przywracającego w trybie art. 344 k.c. naruszone posiadanie lokalu mieszkalnego podlegającego przepisom prawa lokalowego, organ prowadzący postępowanie egzekucyjne obowiązany jest dostarczyć pomieszczenie zastępcze osobie zobowiązanej do opróżnienia lokalu – stosownie do § 4 ust. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych (Dz.U. nr 27, poz. 187 ze zm.)?”

podjął następującą uchwałę:

Dla wykonania wyroku przywracającego na podstawie art. 344 k.c. samowolnie naruszone posiadanie lokalu mieszkalnego, podlegającego przepisom prawa lokalowego, nie jest wymagane dostarczenie pomieszczenia zastępczego osobie zobowiązanej do opróżnienia tego lokalu.