Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. II UK 313/10

1. Użyte w art. 109 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) pojęcia "rozliczać i opłacać" odnoszą się do czynności, które poprzedzają rozpoczęcie terminu przedawnienia, takich jak ustalenie podstawy wymiaru składek, obliczanie wysokości składki, składanie deklaracji itp. Nie obejmują one biegu terminu i innych cech przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.

2. Do nieprzedawnionych do dnia 31 grudnia 2002 r. należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne stosuje się nie tylko nowy, wydłużony termin przedawnienia (art. 24 ust. 4 i 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ), ale również wszystkie nowe przepisy dotyczące okoliczności mających wpływ na bieg tego terminu, to jest jego przerwanie i zawieszenie, o ile wymienione w nowych przepisach podstawy przerwania lub zawieszenia biegu przedawnienia powstały po tej dacie.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 kwietnia 2011 r. sprawy z wniosku Ryszarda P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-nych-Oddziałowi w L. o składki, na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 7 kwietnia 2010 r. [...],

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2010 r. [...] Sąd Apelacyjny we Wrocławiu zmienił na skutek apelacji wnioskodawcy Ryszarda P. wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy z dnia 2 grudnia 2009 r. i poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w L. z dnia 4 lutego 2009 r., uznając, że wnioskodawca nie jest obowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne za zatrudnionych pracowników wraz z odsetkami oraz zasądził od strony pozwanej na rzecz wnioskodawcy kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz kwotę 3.600 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.