Interpretacja indywidualna z dnia 11.06.2010, sygn. IBPP2/443-244/10/WN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-244/10/WN

konsekwencji podatkowych wynikających z obrotu wierzytelnościami

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010r. (data wpływu 16 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z obrotu wierzytelnościami jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z obrotu wierzytelnościami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa finansowego i w związku z tą działalnością zamierza kupić wierzytelność o wartości nominalnej, tj. należności głównej w wysokości 13.005.921,91 zł oraz odsetki w kwocie 2.328.730,61 zł od wierzyciela, za cenę w kwocie 40.000 zł. Wierzytelność jest w stosunku do dłużnika, który jest w stanie upadłości według starego prawa upadłościowego i jest ona wpisana na listę wierzytelności w kategorii VI i kategorii VII. Wnioskodawca zamierza w przypadku nie uzyskania całkowitej spłaty z masy upadłości wierzytelności ujętej na liście wierzytelności dokonać sprzedaży tej nie wypłaconej mu części nabytej wierzytelności jeszcze w toku trwającego postępowania upadłościowego za kwotę stanowiącą 0,01% wartości nominalnej, podmiotowi świadczącemu usługi pośrednictwa finansowego. Jako kupujący wierzytelność Wnioskodawca nie zamierza zobowiązać się do jej ściągnięcia wobec zbywcy, ani też nie wykonuje na rzecz zbywcy usług factoringu. Ponadto pomiędzy Wnioskodawcą a sprzedającym wierzytelność nie istnieją powiązania o charakterze ciągłym i stałym jakie występują pomiędzy faktorem, a faktorantem. Podmiot, któremu Wnioskodawca zamierza dalej odsprzedać część pozostałą tej wierzytelności, także nie wykonuje na jego rzecz usług factoringu, ani nie będzie się wobec niego zobowiązywał do ściągania długu.