Interpretacja indywidualna z dnia 03.06.2019, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.132.2019.2.MST, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.132.2019.2.MST

Ocena możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania otrzymanego świadczenia.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego świadczenia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego świadczenia, który został uzupełniony w dniu 9 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od stycznia 2008 roku Wnioskodawczyni była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w Teatrze w dziale artystycznym na stanowisku muzyka. Od 2011 roku pełniła jednocześnie funkcję przewodniczącego jednej z Zakładowych Organizacji Związkowych, a tym samym korzystała ze szczególnej ochrony prawnej, zgodnie z art. 32 ustawy o związkach zawodowych, o którym to fakcie wiedział Jej pracodawca, był bowiem informowany stosownymi pismami przez organizację związkową o pracownikach podlegających szczególnej ochronie.

W dniu 16 września 2014 r., pomimo wiedzy o przysługującej Wnioskodawczyni ochronie, jak również bez uzyskania na powyższe zgody organizacji związkowej, której była przewodniczącą, wyrażonej w stosownej uchwale, został Jej doręczony dokument zawierający oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, tj. w trybie przepisu art. 52 Kodeksu pracy. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nie zgadzała się z powyższym, w dniu 29 września 2014 r. skierowała do Sądu Rejonowego Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pozew o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne. Sprawa niniejsza zawisła przed Sądem pod sygn. akt . Postępowanie dowodowe trwało prawie dwa lata i zakończyło się wydaniem wyroku, na podstawie którego Wnioskodawczynię przywrócono do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy z uwagi na brak podstaw faktycznych do wypowiedzenia stosunku pracy, jednocześnie nie orzeczono o roszczeniach finansowych, których nie dochodziła obok żądania przywrócenia Jej do pracy. Z wyrokiem tym nie zgodził się pozwany Teatr, który zaskarżył orzeczenie Sądu I instancji w całości apelacją, domagając się oddalenia powództwa. W dniu 21 czerwca 2018 r., po rozpoznaniu złożonej apelacji, Sąd Okręgowy Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie oznaczonej sygn. oddalił w całości złożoną apelację. Skarga kasacyjna nie została wniesiona i tym samym wyrok Sądu I instancji stał się prawomocny.