Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. II SA/Wa 1787/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Asesor WSA Jarosław Trelka, Protokolant Joanna Ukalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2008 r. sprawy ze skargi P. N. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat Z. Z. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 52 zł 80 gr (słownie: pięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) stanowiącą 22% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu sprawy z wniosku P. N. z dnia 1 czerwca 2006 r. o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku, powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą emerytalną, odmówił przyznania tego świadczenia.

W uzasadnieniu wskazał m.in., że w sprawie nie zaistniały szczególne okoliczności, które uniemożliwiły kontynuowanie zatrudnienia w latach 1973-1974, 1975-1977, 1977-1979, 1981-1984, 1990-1992, 1993-1996 oraz 2000-2001, bowiem w wymienionych przerwach w zatrudnieniu skarżący nie miał orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy i nie istniały przeszkody do kontynuowania ubezpieczenia. Dalej zaś podniósł, że skarżący pracę przestał wykonywać w sierpniu 2001 r., a do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy w listopadzie 2005 r., tzn. przez cztery lata, nie został udowodniony żaden okres pracy potwierdzony opłacaniem składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.