Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Po 658/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2010r. sprawy ze skargi spółki A [...] na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu, obecnie Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od organu na rzecz skarżącego kwotę [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ E.Podrazik /-/ A.Łaskarzewska /-/ W.Batorowicz

Uzasadnienie

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Poznaniu decyzją z dnia [...] listopada 2008 r., po rozpatrzeniu odwołania zakładu pracy spółki A, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] 2009 r., wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej: k.p.a.) oraz art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm.), którą organ I instancji stwierdził u M. F. chorobę zawodową: zatrucia ostre albo przewlekłe lub ich następstwa (ołów i jego związki) - zatrucie ołowiem pod postacią kolki ołowiczej, wymienioną w poz. 1 pkt 10 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115).

Organ II instancji wskazując na stan sprawy podał, iż podstawą rozstrzygnięcia organu I instancji, który ponownie rozpoznał sprawę w wyniku uchylenia w instancji odwoławczej pierwszej decyzji wydanej w sprawie, było orzeczenie lekarskie Wielkopolskiego Centrum Medycyny Pracy w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2007 r., a także wywiad epidemiologiczny. Przybliżając treść odwołania spółki A organ II instancji wskazał na zarzut naruszenia przez organ I instancji art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez nieustalenie pełnego stanu faktycznego sprawy, jak i naruszenie § 2 ust. 3 i § 8 ust. 1 wyżej przywołanego rozporządzenia wykonawczego z 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych. Organ odwoławczy przywołał przepisy wyżej powołanego rozporządzenia wykonawczego, jako stanowiące podstawę do prowadzenia postępowania i przywołał treść § 2 ust. 1 tego aktu wykonawczego. Powołując się na wyżej wymienione orzeczenie ośrodka medycyny pracy organ stwierdził, że orzeczenie tego ośrodka zapadło po wykonaniu kompleksowych badań lekarskich i toksykologicznych w warunkach ambulatoryjnych oraz klinicznych (w tym w wiodącej w kraju placówce badawczo-rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy, to jest Instytucie medycyny pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu), które wykazały nieprawidłowy poziom ołowiu w surowicy i moczu badanego, a ośrodek medycyny pracy w Poznaniu po wnikliwej analizie medycznej oraz ocenie narażenia zawodowego dokonanej przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. uznało, iż "(...) można przyjąć, że schorzenie wystąpiło w związku z narażeniem zawodowym na ołów i jego związki".