Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lutego 2011 r., sygn. I SA/Gd 946/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędzia WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lutego 2011 r. sprawy ze skargi H. F. i J. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 października 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej w sprawie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 października 2009 r. ([..]) Dyrektor Izby Skarbowej w G., po rozpatrzeniu odwołania J. F., utrzymał wydaną przez siebie (jako organ I instancji) decyzję z dnia 13 lipca 2009 r. ([...]) odmawiającą uchylenia lub zmiany ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 19 lutego 2009 r. (nr [...]).

Podstawą rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej w G. był następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2008 r. J. F. wniósł do Dyrektora Izby Skarbowej w G. o stwierdzenie nieważności lub stwierdzenie wygaśnięcia decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 26 maja 2000 r. nr [...], mocą której uchylono w części decyzję organu I instancji oraz orzeczono o obniżeniu H. i J. F. wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. do kwoty 211.843,10 zł, zaległości podatkowej do kwoty 115.899,10 zł, a także odsetek za zwłokę do kwoty 80.722,90 zł.

Zgodnie z właściwością, wniosek podatnika przekazano do rozpoznania odpowiednio Ministrowi Finansów oraz Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej

w G.

Po zbadaniu przekazanego Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w G. wniosku strony pod kątem zaistnienia przesłanek do stwierdzenia wygaśnięcia wskazanego rozstrzygnięcia, decyzją z dnia 2 czerwca 2008 r. (nr [...]), organ ten odmówił H. i J. F. stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 26 maja 2000 r. uznając, że w sprawie nie zaistniały określone w treści art. 258 § 1 Ordynacji podatkowej przesłanki wygaśnięcia decyzji.