Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Gd 231/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A.K. -,, A" w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 1 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca 2002 r. oddala skargę
Uzasadnienie
I SA/Gd 231/11
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z 1 lipca 2000 r., wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej jako O.p.) oraz art. 2 ust. 1, art. 15 ust. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej jako ustawa o VAT z 1993 r.), Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 28 października 2008 r., nr [...], określającej skarżącemu A. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A w S., wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca oraz od października do grudnia 2002 r.
Podstawą rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej był następujący stan faktyczny:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z 11 kwietnia 2006 r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca oraz od października do grudnia 2002 r. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdzono bowiem, że podatnik nie prowadził rzetelnie ksiąg podatkowych, ponieważ nie wykazał w ewidencji prowadzonej dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług całego obrotu ze sprzedaży towarów handlowych hurtowni alkoholi i napojów za I, II i IV kwartał 2002 r. Świadczyła o tym ustalona w trakcie kontroli marża rzeczywista znacznie odbiegająca od wskazanej przez skarżącego. Organ podatkowy niezaewidencjonowany obrót za poszczególne miesiące 2002 r. określił w drodze oszacowania na podstawie art. 23 § 4 i 5 O.p., tj. według metody innej niż wymienione w art. 23 § 3 O.p., których nie można było zastosować w sprawie.
