Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Wa 1401/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Eugeniusz Wasilewski Protokolant referent stażysta Małgorzata Ciach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. P. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

T. Z. (dalej jako skarżący) w skardze skierowanej do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, dotyczącej przetwarzania jego danych osobowych przez [...] S.A. z siedzibą w [...], wniósł o wydanie zakazu przetwarzania w całości jego danych osobowych przez Spółkę, o usunięcie uchybień w zakresie posiadania jego nieaktualnego, nieważnego adresu, o usunięcie jego danych osobowych przez Spółkę, gdyż nie łączą go z tym podmiotem żadne stosunki prawne.

W toku postępowania wyjaśniającego organ ustalił, że wierzytelność wynikająca z umowy kredytu nr [...], zawartej pomiędzy skarżącym a [...] S.A., została wykupiona przez [...] Sp. z o.o., następnie na podstawie umowy cesji scedowana na rzecz [...]. Ostatecznie [...] S.A. nabyła tę wierzytelność od Funduszu w oparciu o umowę cesji z [...] marca 2011 r. Oznacza to, że Spółka, jako właściciel zobowiązania wynikającego z powyższej umowy kredytowej, jest administratorem danych osobowych skarżącego, o czym skarżący został poinformowany pismem z 23 maja 2011 r.

Decyzją z [...] lutego 2013 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, na podstawie art. 12 pkt 2, art. 22 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 5 i art. 35 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), odmówił uwzględnienia powyższego wniosku. Organ nie stwierdził bowiem podstaw do zakwestionowania legalności przetwarzania danych osobowych skarżącego przez Spółkę.