Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2017 r., sygn. III SA/Wa 3486/15
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Janeczko (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Nowecki, sędzia WSA Honorata Łopianowska, Protokolant referent Piotr Niewiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2017 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za II, III i IV kwartał 2012 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Na podstawie upoważnienia z dnia 18 października 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Z.przeprowadził postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. w A. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej "Skarżącą" lub "Spółką"). Biorąc pod uwagę stwierdzone w toku postępowania nieprawidłowości, które miały wpływ na powstanie zobowiązania w podatku od towarów i usług, Dyrektor wydał w dniu [...] czerwca 2015 r. decyzję, w której określił Skarżącej w podatku od towarów i usług kwoty zobowiązania podatkowego za II, III i IV kwartał 2012 r.0
W uzasadnieniu powyższej decyzji Organ I instancji stwierdził, że w badanym okresie Spółka, posiadając zezwolenie na działalność jako zarejestrowany odbiorca, świadczyła usługi w zakresie dopełniania formalności celno-podatkowych od paliwa nabywanego przez inne podmioty z państw Unii Europejskiej. Usługi te polegały na przyjęciu i wydaniu paliwa, złożeniu zabezpieczenia akcyzowego, rozliczeniu podatku akcyzowego i opłaty paliwowej. Dyrektor stwierdził, że Skarżąca w 2012 r. nie włączała do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w całości kwot podatku akcyzowego i opłaty paliwowej. W ocenie Organu kwoty przekazane na rachunek bankowy Izby Celnej na poczet podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, były kwotami należnymi Spółce z tytułu świadczenia usług i jako takie powinny być ujęte w podstawie opodatkowania podatkiem VAT. Ponadto Dyrektor uznał, że Skarżąca zawyżyła wysokość podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT z dnia 22 maja 2012 r., 22 czerwca 2012 r. oraz 23 grudnia 2012 r., dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane, zatem Skarżącej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w II kwartale 2012 r. w wysokości 40 940 zł i w IV kwartale 2012 r. w wysokości 41 160 zł.
