Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. VII SA/Wa 2888/18

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Sędzia WSA Andrzej Siwek, Protokolant specjalista Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi "[...]sp. j. z siedzibą w L. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2018 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] października 2018 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpatrzeniu odwołania "[...]"sp. j., reprezentowanej przez r. pr. K.O., od decyzji Wojewody [...] z [...] marca 2018 r., Nr[...], znak:[...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu podjętego orzeczenia organ wskazał, że decyzją z [...] marca 2018 r., Nr[...], znak:[...], Wojewoda [...] stwierdził, po wszczęciu postępowania z urzędu, nieważność decyzji Starosty [....] z [...] grudnia 2014 r., Nr[...], znak:, zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej "[...]pozwolenia na budowę 8 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych, na działkach nr ew. [...] i [...] w miejscowości L.

Rozpoznając odwołanie od tej decyzji, złożone w ustawowym terminie przez "[...]"sp. j., reprezentowana przez r. pr. K.O., , Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia jest postępowaniem administracyjnym ograniczonym do oceny legalności decyzji w aspekcie stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie jej wydania. Organ nie orzeka zatem co do istoty sprawy rozstrzygniętej w badanej decyzji, lecz jako organ kasacyjny w oparciu o materiał dowodowy, którym dysponował lub powinien dysponować organ wydający kontrolowane orzeczenie.

Postępowanie nieważnościowe stanowi wyjątek od przyjętej przez ustawodawcę w art. 16 § 1 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Stwierdzenie nieważności decyzji, będące jednym z trybów godzących w zasadę trwałości decyzji administracyjnej, jest instytucją szczególną, stąd też zaistnienie przesłanki powodującej stwierdzenie nieważności decyzji musi być oczywiste. Do stwierdzenia nieważności decyzji może dojść wyłącznie w przypadku niewątpliwego stwierdzenia istnienia, którejkolwiek z przesłanek zawartych w art 156 § 1 k.p.a.