Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 4 czerwca 2020 r., sygn. I SA/Sz 968/19
Podatek od towarów i usług
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.), Sędzia WSA Bolesław Stachura Protokolant starszy inspektor sądowy Edyta Wójtowicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi "I. S." S. z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. oraz styczeń, luty i marzec 2014 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2019 r. nr [...] sprostowaną postanowieniami z dnia [...] grudnia 2019 r. i [...] lutego 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Z. Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] ustalającą "I. " spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r., styczeń 2014 r., luty 2014 r. i marzec 2014 r.
Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że w toku kontroli podatkowej stwierdzono m.in., że spółka błędnie dokonywała rozliczeń w podatku od towarów i usług odnośnie do podatku naliczonego od niezapłaconych zobowiązań z tytułu wystawionych na jej rzecz faktur VAT za okres od grudnia 2013 r. do marca 2014 r. Następnie, w toku wszczętego wobec spółki postępowania podatkowego, na podstawie nadesłanych przez spółkę rejestrów, ewidencji zakupów za okres objęty postępowaniem oraz dowodów zebranych podczas kontroli podatkowej, organ I instancji ustalił, że spółka naruszyła art. 89b ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.); dalej: "u.p.t.u.", gdyż w deklaracjach za grudzień 2013 r., styczeń, luty i marzec 2014 r. nie skorygowała podatku naliczonego przypadającego na część nieuregulowanych należności z faktur VAT. W związku z tym, organ ustalił spółce dodatkowe zobowiązanie podatkowe na podstawie art. 89b ust. 6 u.p.t.u. Organ przedstawił w uzasadnieniu szczegółowo faktury nieuregulowane przez spółkę, wskazał w odniesieniu do każdej z nich termin płatności oraz dzień, w którym upływał okres 150 dni od tego dnia; wyjaśnił, że z materiału dowodowego wynika, iż nie zostały one zapłacone; szczegółowo wskazał w jakiej części nie zostały skorygowane deklaracje w zakresie podatku naliczonego, uwzględniając i opisując złożone przez spółkę korekty odnoszące się do części deklaracji za ten okres. Nadto, organ I instancji wyliczył w odniesieniu do każdego miesiąca, w którym upływał termin 150 dni do skorygowania odliczonej kwoty podatku naliczonego, kwoty podatku wymagające korekty, po czym obliczył wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku naliczonego.
