Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 listopada 2020 r., sygn. II SA/Kr 1009/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie : Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Sędziowie: WSA Joanna Człowiekowska WSA Mirosław Bator (spr.) po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "P" w W. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 kwietnia 2018 r. nr XCIX/2582/18 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Rejon ulicy Rajskiej" 1/ stwierdza nieważność § 9 ust. 5 pkt 2 tiret 4 uchwały w zakresie frazy "nie mogą stanowić dominanty, ani"; 2/ w pozostałej części skargę oddala; 2/ zasądza od Gminy Miasta Krakowa na rzecz "P" w W. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Pismem z dnia 17 lipca 2020 r. Firma A . z siedzibą w W. wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 kwietnia 2018 r. nr XCIX/2582/18 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Rejon ulicy Rajskiej". Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie:

1/ art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt. 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt. 10 ustawy, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uchwalenie skarżonych postanowień MPZP, z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej, dotyczących zasad tworzenia aktów prawa miejscowego oraz pominięciem intencji ustawodawcy dotyczących znaczenia infrastruktury telekomunikacyjnej dla społeczności lokalnych - a to poprzez uchwalenie § 9 ust. 5 pkt 2 titet trzeci i czwarty MPZP, który ustanawiając ograniczenia w możliwości lokalizowana na terenie objętym tymże planem stacji bazowych telefonii komórkowej, w tym m.in. poprzez nieostre [niezdefiniowane pojęcie "dominanty] i wprowadzenie szeregu całkowicie arbitralnych zakazów, uzależnia w praktyce możliwość zlokalizowania niezbędnej infrastruktury od uznania organów administracji;