Czy otwiera się nowy okres zasiłkowy po ponad 60-dniowej przerwie między chorobami
Ubezpieczony (np. pracownik, zleceniobiorca), który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby, ma prawo do zasiłku chorobowego (lub przed zasiłkiem - do wynagrodzenia chorobowego w przypadku pracowników) w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Płatnik składek powinien znać zasady obliczania świadczeń chorobowych. Nawet jeśli nie jest płatnikiem zasiłków, to i tak finansuje pracownikowi pierwsze
Płatnicy zasiłków (np. pracodawcy lub zleceniodawcy) mają obowiązek prawidłowego ustalania podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Należy ją ustalać co do zasady z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc absencji chorobowej i wliczać do niej te składniki, które stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe.
Pracownik chorował nieprzerwanie od 20 grudnia 2021 r. do 5 czerwca 2022 r., łącznie przez 168 dni. Za grudzień przysługiwał mu zasiłek chorobowy. Obecnie ponownie choruje od 2 do 19 sierpnia. Od 6 do 17 czerwca wykorzystywał urlop wypoczynkowy, a od 25 lipca do 5 sierpnia jest na urlopie bezpłatnym. Od 1 czerwca br. w naszej firmie wszystkim pracownikom przyznano podwyżki wynagrodzenia o 5 proc. Pracownik
Nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez zatrudnione osoby stanowią przychód, od którego są należne składki ubezpieczeniowe. Wartość niektórych z nich, po spełnieniu określonych warunków, może być zwolniona z tych składek. Aby uzyskać w tym zakresie oszczędności, niezbędna jest prawidłowa interpretacja przepisów, które wyłączają określony przychód z oskładkowania.
W jaki sposób uzupełniać pracownikowi wynagrodzenie wliczane do podstawy zasiłku chorobowego, jeżeli za miesiąc, za który zostało wypłacone, oprócz normalnej pensji pracownik uzyskał wynagrodzenie urlopowe oraz wynagrodzenie chorobowe? Pracownik jest zatrudniony od 1 listopada 2021 r., otrzymuje płacę zasadniczą oraz zmienną miesięczną prowizję od sprzedaży, a czasami pracuje też w godzinach nadliczbowych