opinia

Po pierwsze i po ostatnie niepewność

Większy ciężar zacieśniania działań makroekonomicznych w celu walki z inflacją musi ponosić polityka pieniężna. Oczekiwanie to jest jeszcze bardziej uzasadnione po rozpoczęciu działań wojennych przez Rosję

Po rozpoczęciu agresji zbrojnej Rosji przeciw Ukrainie wyraźnie wzrosła niepewność dotycząca dalszego kształtowania się sytuacji makroekonomicznej na świecie, w tym w Europie. I oczywiście w Polsce, której granica w ponad 500-kilometrowej części przebiega z krajem, na którym toczą się ciężkie walki, a dodatkowo w ponad 400-kilometrowej części z Białorusią oraz ponad 200-kilometrowej z Rosją, dwoma krajami, z których terenu zaatakowano Ukrainę. Z perspektywy głównych centrów finansowych to musi wyglądać groźnie. Dodatkowo na dużych wahaniach cen aktywów zawsze można zarobić i to zachęca spekulantów do testowania różnych poziomów cen czy kursów różnych aktywów lub instrumentów finansowych. Musiało to znaleźć odzwierciedlenie w istotnym pogorszeniu nastrojów na rynkach finansowych oraz deprecjacji części walut, w tym złotego. Premia za ryzyko naszego kraju znacząco wzrosła i raczej szybko się nie obniży. To oznacza, że zarówno złoty, jak i rentowności nie powrócą do poziomów, które jeszcze kilka tygodni temu uznawalibyśmy za normalne. I to mimo że rynkowa presja na osłabienie złotego nie ma uzasadnienia w fundamentach gospodarczych Polski. Ponownie wzrosły także ceny gazu ziemnego, ropy naftowej i węgla oraz części surowców rolnych, których eksporterami są kraje bezpośrednio zaangażowane w konflikt. Do tego dokładają się bezprecedensowe sankcje. Sankcje nałożone na Rosję w odpowiedzi na jej inwazję na Ukrainę są niszczycielskie pod względem finansowym i ekonomicznym, co zresztą jest ich zakładanym celem. Jednocześnie przedłużają się stare problemy: zaburzenia w globalnych łańcuchach podaży czy podwyższone ceny transportu