Optymalizacja podatkowa w praktyce

Płacenie podatków to jeden z najpoważniejszych obowiązków obywatelskich. Mimo że nieuchronność zobowiązania podatkowego stała się wręcz przysłowiowa, każdy w miarę możliwości stara się przynajmniej ograniczać wysokość swojego zobowiązania względem Państwa. Przepisy prawa podatkowego nie ułatwiają tego zadania, utrudniając stworzenie jednego niezmiennego wzoru zachowania prowadzącego automatycznie do obniżenia należnego podatku. Optymalizacja podatkowa potocznie rozumiana jest jako oszczędzanie na podatkach. Podatnicy stosujący optymalizację podatkową mogą narazić się na zarzuty organów podatkowych co do próby zaniżania zobowiązań podatkowych. Jeżeli jednak optymalizacja będzie dokonywana zgodnie z literą prawa, to żaden z podatników nie poniesie negatywnych konsekwencji swojego postępowania. Może tylko zyskać na zmniejszeniu wysokości płaconych podatków. W praktyce optymalizacja podatkowa może przybrać postać nielegalnego lub legalnego działania w formie np. odpowiednio uchylania się od opodatkowania lub jego unikania. Unikanie opodatkowania jest legalne. Przykładem unikania opodatkowania może być zmiana formy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych i przejście z zasad ogólnych i progresywnej skali podatkowej na podatek liniowy. Inną możliwością obniżenia podatków może być korzystanie z ulg czy zwolnień podatkowych. Podatnicy w celu ochrony swoich interesów przed fiskusem mogą zwracać się do organów podatkowych z wnioskami o wydanie interpretacji, czy ich działanie nie będzie potraktowane jako uchylanie się od opodatkowania.