Podróż służbowa

Miejsce pracy

Orzecznictwo sądowe dopuszcza określenie miejsca pracy jako stałego punktu w znaczeniu geograficznym, pewnego obszaru w przestrzeni geograficznej czy obszaru pokrywającego się z jednostką administracyjnego podziału kraju. Miejsce pracy może zostać określone jako punkt, jednostka administracyjna czy obszar, jednak niedopuszczalne jest zawieranie z pracownikami klauzul umownych, w których wyrażaliby oni bezwarunkową zgodę na czasową zmianę miejsca pracy w każdym wypadku uzasadnionym potrzebami pracodawcy, tj. bez określenia miejscowości, w której praca miałaby być świadczona, jak również okresu, którego te zmiany dotyczą (wyrok SN z 16 grudnia 2008 r., sygn. akt I PK 96/08).

Nieważna jest klauzula umowna zawierająca bezwarunkową zgodę pracownika na czasową zmianę miejsca pracy w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, to jest bez określenia miejscowości, w której praca miałaby być świadczona, jak również okresu, którego te zmiany dotyczą. W przeciwnym razie miejsce pracy pracowników byłoby faktycznie ruchome (zmienne). (Wyrok SN z 1 kwietnia 1985 r., sygn. akt I PR 19/85).

W praktyce podkreśla się możliwe różnice między zwrotami "miejsce pracy" na potrzeby art. 29 § 1 pkt 2 k.p. i "stałe miejsce pracy" na potrzeby art. 77 § 1 k.p. Jeśli pracownik nie ma określonego stałego miejsca pracy, to punktem odniesienia dla oceny, czy jest w podróży służbowej, staje się miejscowość, w której znajduje się siedziba jego pracodawcy. O tym, co jest podróżą służbową, rozstrzyga bowiem nie art. 29 § 1 pkt 2 k.p., lecz art. 77 § 1 k.p. (...) W treści umowy o pracę strony mogą przewidzieć jedno lub kilka miejsc wykonywania pracy, mogą też przewidzieć stałe i niestałe miejsce wykonywania pracy, które to ustalenia mogą mieć znaczenie dla celów poprawnego realizowania treści stosunku pracy, ale nie mają znaczenia dla celów delegacji służbowej (wyrok SN z 19 marca 2008 r., sygn. akt I PK 230/07).