Nowe przywileje pracownicze dla żołnierzy zawodowych

5 grudnia 2013 r.

Wprowadzono m.in. zmiany w zakresie powoływania do zawodowej służby wojskowej, przebiegu tej służby, uprawnień i obowiązków służbowych żołnierzy zawodowych oraz ich uposażeń. Stanowiska służbowe oficerów młodszych i szeregowych zaszeregowano do dwóch stopni wojskowych, a podoficerów do trzech. Oficerowie młodsi po 3 latach służby będą mogli być zaszeregowani do wyższego stopnia wojskowego i wyższej grupy uposażenia. Zmiana zaszeregowania stanowiska ma być podstawą do mianowania na wyższy stopień bez zmiany stanowiska służbowego. Podoficerów zaliczono do następujących stopni etatowych: podoficerów młodszych, podoficerów i podoficerów starszych. W razie likwidacji lub zmiany dotychczas zajmowanych stanowisk, żołnierzy zawodowych, za ich zgodą, będzie można wyznaczyć na niższe stanowiska służbowe. Ponadto zniesiono kadencyjność u podoficerów (będzie ona dotyczyć jedynie oficerów służby stałej). Dotychczasowe rozwiązania nakładały na dowódcę jednostki wojskowej, w każdym przypadku 3-miesięcznej absencji chorobowej, obowiązek kierowania żołnierza zawodowego do komisji lekarskiej. Obowiązek ten wyłączono wobec żołnierzy-kobiet ciężarnych, które przebywają na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 3 miesiące. Żołnierze zawodowi zostali również objęci urlopem ojcowskim udzielanym na zasadach określonych w Kodeksie pracy. Uzyskali też prawo do ekwiwalentu za niewykorzystane urlopy, jeśli zostali zwolnieni ze służby przed wejściem w życie nowelizacji (np. przebywając przez dłuższy okres na misjach zagranicznych nie mieli możliwości wykorzystania urlopu ani wypłaty ekwiwalentu za ten czas). Byli żołnierze, którzy doznali stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku ze służbą poza granicami państwa, będą mogli do 31 grudnia 2014 r. wystąpić do MON z wnioskiem o powołanie do zawodowej służby wojskowej. Określono, że podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej w przypadku żołnierzy, którzy nie otrzymują uposażenia albo otrzymują je w niepełnej wysokości, stanowi pełna kwota uposażenia należnego żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokości powstałych w okresie, w którym żołnierz nie otrzymywał uposażenia lub otrzymywał je w niepełnej wysokości. Dotychczas żołnierz, który w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej nie otrzymał uposażenia w pełnej wysokości (np. za okres przebywania na urlopie okolicznościowym przysługiwało mu uposażenie w wysokości 75%) lub nie otrzymał go w ogóle (np. w okresie przebywania na urlopie wychowawczym czy pozostawania poza miejscem pełnienia służby), był pozbawiony części lub całości świadczenia emerytalno-rentowego.