Jak określić miejsce świadczenia usług funduszy inwestycyjnych

W wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) w sprawie C-8/03 dotyczącym interpretacji art. 4 i 9 ust. 2 lit. e) VI Dyrektywy Rady dokonano interpretacji prawa wspólnotowego dla funduszy inwestycyjnych i określono pojęcie podatnika oraz miejsce świadczenia usług dla tych funduszy. ETS powołał się na przepisy wspólnotowe odnoszące się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe. Przedsiębiorstwo działa na zasadzie dywersyfikacji ryzyka. Jego jednostki uczestnictwa są, na żądanie posiadaczy, odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tego przedsiębiorstwa. ETS uznał jednocześnie, że fundusze inwestycyjne - których jedynym celem jest zbiorowe inwestowanie w papiery wartościowe kapitału pochodzącego od obywateli na warunkach określonych dyrektywą Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe - posiadają przymiot podatnika w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy Rady. Miejscem świadczenia usług, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tej dyrektywy (m.in. usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, usług konsultantów), na rzecz takich funduszy utworzonych w innym państwie UE, niż świadczące usługę, jest miejsce, gdzie posiadają one siedzibę swojej działalności.