Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2007-02-01

3. Jak poprawić rentowność kapitałów własnych - dźwignia finansowa

Praktyczne zastosowanie koncepcji dźwigni finansowej jest ściśle związane z oceną sposobów finansowania działalności firmy i wpływu struktury kapitałów na wyniki ekonomiczne. Dzięki umiejętnemu wykorzystaniu zjawiska dźwigni finansowej firma może poprawić rentowność kapitałów własnych oraz kontrolować poziom ryzyka finansowego.

Wyodrębnia się trzy rodzaje dźwigni: finansową, operacyjną i połączoną. W tym artykule zostanie omówiona dźwignia finansowa. W kolejnych numerach opiszemy dźwignię operacyjną i połączoną (całkowitą).

Poszukując źródeł finansowania planowanych wydatków inwestycyjnych oraz określając strukturę kapitałową firmy, bierze się pod uwagę możliwość zastąpienia kapitału własnego kapitałem obcym, i odwrotnie. Przy założeniu określonego poziomu aktywów większy udział zadłużenia w ich finansowaniu może oznaczać większą zyskowność wykorzystania kapitałów własnych, gdyż osiągane wyniki finansowe netto będą odnoszone do mniejszej wartości zainwestowanego kapitału własnego. Zatem rozważając wybór sposobu finansowania działalności firmy, należy ustalić, jak zmiana struktury kapitałowej wpłynie na zyski firmy i stopę zwrotu z kapitału własnego. Problematyka ta jest związana ze zjawiskiem . Dźwignią tą badamy wpływ zmiany struktury finansowej - wzrostu udziału długów w finansowaniu działalności firmy - na zmianę korzyści dla właścicieli spółki mierzonych stopą zwrotu z kapitału własnego oraz na ryzyko finansowe funkcjonowania firmy.

Pobierz pliki wydania
Zobacz także
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00