1. Wpływ amortyzacji na wynik finansowy

Każda jednostka prowadząca działalność posiada rzeczowy majątek trwały lub prawa majątkowe. Z upływem czasu składniki majątku z reguły tracą na wartości wskutek zużycia fizycznego lub ekonomicznego.

Środki trwałe i WNiP zużywają się w trakcie eksploatacji. Zużycie fizyczne następuje na skutek wykorzystywania ich w procesie produkcyjnym. Zużycie ekonomiczne jest określane jako moralne "starzenie się" środka trwałego. Wartościowym wyrazem zużycia środków trwałych są odpisy umorzeniowe (amortyzacyjne).

Jednostka jest obowiązana dokonywać odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), gdyż skutki zmniejszenia wartości użytkowej wyrażone w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych muszą być uwzględnione w wyniku finansowym. Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonuje się drogą systematycznego, planowanego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Odmiennie niż w przepisach podatkowych rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, może więc nastąpić w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania. W praktyce wiele jednostek rozpoczyna amortyzację środków trwałych zgodnie z prawem podatkowym, a nie bilansowym, tj. od miesiąca następnego po przyjęciu. Pozwala to uniknąć kolejnej rozbieżności między przepisami różnych ustaw. Zakończenie amortyzacji następuje nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego bądź przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru.