Artykuł
2. Jak prawidłowo udokumentować likwidację długo nierotujących oraz nieużytecznych towarów
Możliwość uznania strat poniesionych w majątku obrotowym za koszty uzyskania przychodów wymaga właściwego, niebudzącego wątpliwości, udokumentowania przeprowadzonej likwidacji. Bez takiej dokumentacji straty z tytułu likwidacji towarów nie można zaliczyć do kosztu uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Ponieważ ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i fizycznych określają sposobu dokumentacji tego typu zdarzeń gospodarczych, w związku z tym, przeprowadzając likwidację towarów nierotujących, nieużytecznych, przeterminowanych lub innych zbędnych jednostce, w sytuacji gdy nie ma możliwości ich zbycia po cenie obniżonej lub ewentualny koszt sprzedaży mógłby być wyższy niż przychód z towarów, należy się posiłkować zapisami ustawy o rachunkowości. Protokół likwidacyjny potwierdzający komisyjne zlikwidowanie towarów powinien spełniać wymagania określone w art. 21 ustawy o rachunkowości oraz zostać zaakceptowany przez kierownika jednostki.
